கொடூரத்தின் உச்சம்! டிக்ரே போரின் ரகசியங்கள் அம்பலம்: 1.2 லட்சம் கற்பழிப்புப் புகார்கள் – 2 வயதுக் குழந்தை முதல் கர்ப்பிணிப் பெண் வரை கொடூரத் தாக்குதல்கள்! கணவன் கண் முன்னே மனைவி, குழந்தை பாலியல் வன்கொடுமை, பின்னர் துண்டு துண்டாக வெட்டிப் படுகொலை! – உலகை உலுக்கும் அறிக்கை!
உலகையே உலுக்கி வரும் டிக்ரே பிராந்தியப் போர், அதன் கோரமான மனிதாபிமான மீறல்கள் குறித்து இதுவரை வெளிவராத அதிர்ச்சியூட்டும் தகவல்கள் ஒரு புதிய அறிக்கையின் மூலம் அம்பலமாகியுள்ளன. இந்தப் போரில் சுமார் 120,000 பெண்கள் மற்றும் சிறுமிகள் பாலியல் வன்கொடுமைக்கு ஆளாகியுள்ளனர் என்ற தகவலுடன், மனிதகுலத்தின் மனசாட்சியை உலுக்கும் வகையிலான கொடூரச் சம்பவங்களும் வெளிவந்துள்ளன.
திடுக்கிடும் இந்த அறிக்கையின்படி, போர்வெறியில் ஈடுபட்ட ஆயுதக் குழுக்கள், கற்பழிப்பை ஒரு போர்க்கருவியாகப் பயன்படுத்தியுள்ளன. இதன் கொடூர முகத்திற்கு ஒரு சான்றாக, ஒரு தாய் மற்றும் அவரது இரண்டரை வயதுப் பிஞ்சுக் குழந்தை கூட்டாகப் பாலியல் பலாத்காரம் செய்யப்பட்டு, பின்னர் அந்தக் கணவன்/தந்தை கொடூரமாகத் துண்டு துண்டாக வெட்டி கொல்லப்பட்டதை அந்தக் குடும்பம் கண் முன்னே பார்க்கும்படி கட்டாயப்படுத்தப்பட்டனர் என்ற பகீர் தகவல் வெளியாகியுள்ளது.
இதேபோல், ஒரு கர்ப்பிணிப் பெண் கற்பழிக்கப்பட்டு, மிகவும் கொடூரமான முறையில் சித்திரவதை செய்யப்பட்டு கொல்லப்பட்டார் என்பதும் இந்த அறிக்கையில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. இந்தக் கோரச் சம்பவங்கள், டிக்ரே போரில் நிகழ்ந்த மனித உரிமை மீறல்களின் ஆழத்தையும், வன்முறையின் உச்சக்கட்டத்தையும் வெளிப்படுத்துகின்றன. பாதிக்கப்பட்ட பல பெண்களின் கருப்பைகளில் நகங்கள், கற்கள் மற்றும் பிளாஸ்டிக் துண்டுகள் போன்ற அந்நியப் பொருட்கள் திணிக்கப்பட்டதாகவும், இதனால் அவர்கள் கருத்தரிக்க முடியாதவர்களாக ஆக்கப்பட்டதாகவும் தகவல்கள் தெரிவிக்கின்றன. இது டிக்ரேயன் இனத்தின் பிறப்பு விகிதத்தைப் பாதிக்கும் ஒரு திட்டமிட்ட முயற்சியாகப் பார்க்கப்படுகிறது.
எத்தியோப்பிய மற்றும் எரித்திரிய படைகள், அத்துடன் அம்ஹாரா போராளிகள் குழுக்கள் ஆகிய அனைத்தும் இந்தப் பாலியல் வன்முறைகளில் ஈடுபட்டதாகக் குற்றம் சாட்டப்பட்டுள்ளன. இந்தத் தாக்குதல்கள், வெறுமனே பாலியல் வன்கொடுமை என்ற எல்லையைத் தாண்டி, இனப் படுகொலையின் ஒரு பகுதியாக, டிக்ரே மக்களை ஒடுக்குவதற்கும், அவர்களின் அடையாளத்தை அழிப்பதற்கும் பயன்படுத்தப்பட்டதாக மனித உரிமை அமைப்புகள் சுட்டிக்காட்டியுள்ளன.
இந்த அறிக்கைகள், போர் நடந்த காலத்தில் பல கிராமங்களில் மருத்துவ வசதிகள் முடக்கப்பட்டிருந்ததாலும், சமூகப் புறக்கணிப்புக்கு அஞ்சி பல பாதிக்கப்பட்டவர்கள் புகாரளிக்க முன்வராததாலும், உண்மையான பாதிக்கப்பட்டவர்களின் எண்ணிக்கை இன்னும் அதிகமாக இருக்கலாம் என்று அஞ்சப்படுகிறது. இந்த கொடூரங்களுக்கு நீதியை நிலைநாட்டுவதிலும், பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு உளவியல் மற்றும் உடல் ரீதியான உதவிகளை வழங்குவதிலும் சர்வதேச சமூகம் உடனடியாகக் கவனம் செலுத்த வேண்டும் என்ற கோரிக்கைகள் வலுத்துள்ளன.
